Buiten de alledaagse stress van: damn, geen visum en damn geen job, moet een mens ook eens kunnen ontspannen :). En een zaterdag nodigt uit voor
een "date-dagje" hahahaha. Dus Nele en ik besloten een uitstapje te maken. Omdat ik donderdag met Koike naar Ueno was gegaan, stelde ik Ueno voor. Het zag er een interessante
plek uit, en na wat research online vonden we dat er een dierentuin was! Eerst waren we wel wat op onze hoede: de antwerpse zoo is ook niet één van de goedkoopste Bdag-trips om het zo te zeggen: maar voor de fantastische ingangsprijs van 5 euro konden we Ueno Zoo toch echt niet laten liggen. (Hieronder is een foto van het huis waarin ik woon! De ramen op het gelijkvloers zijn die van mij)
Nele en ik deden onze "final car" gig: zij neemt de local trein naar Ikebukuro die bij mij stopt en zet zich in de allerlaatste wagon, waar ik als ik haar zie zitten ook instap! De manier om af te spreken op de trein zonder gsm ;). Maar geen gsm begint langzamerhand wel te irriteren! Hahaha, zie die verwende hedendaagse generatie toch spreken. Voel me stom nu :).
Het was ook zalig weer dus het was een perfecte date :), met enig gezelschap ;-). En de dieren waren ongelofelijk! Ik voelde me echt zo blij als een kindje. Die er trouwens ook overvloedig waren. Ueno Zoo is een duidelijke bestemming voor familietrips, al hebben Nele en ik een paar monsterkinderen gezien. Monster Children is zoals Monster Parents ook een term in Japan, die jammer genoeg meer en meer voorkomt. Eentje beval (lees schreeuwde) haar arme papa om foto's te trekken van haar en een plastic Tijger. Nele en ik durfden al niet in de buurt komen!
De verscheidenheid van dieren in Ueno Zoo is... af. Maar ik kan eigenlijk niet vergelijken! Ik was gewoon gelukkig om giraffen en olifanten en beren en tijgers te zien! Ik zeg het nog eens ---> kindje Thomas :).
Na 3,5 uur rondlopen waren we zowat rond met onze selectie van dieren te bekijken en zijn we richting een Aziatisch festival gegaan dat opgezet was net buiten de zoo. Naast dansoptredens waren er ook allemaal stalletjes met Aziatische gerechten. Thomas had zin in Thais eten, met alle brandende gevolgen vandien... Ik had beter moeten weten over het pikant gehalte van Thais eten....
Die avond hebben Nele en ik verder Ueno verkend, en het bleek een levendige buurt te zijn met veel coole winkels en een goede sfeer! Zaterdag was dus heel ontspannend en de ideale gelegenheid om mijn hoofd eens leeg te maken. Uiteindelijk zijn het die herinneringen die het belangrijkst zijn... En het Ueno zoo handdoekje dat nu altijd in mijn tas zit is een souvenir dat hopelijk nog lang mag meegaan.... :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten