Zoeken in deze blog

zondag 14 november 2010

Mini Connection





Hey Hey beste lezers, vrienden, familie en Fans!

Het is weer dinsdag, en na een weekje over te slaan (wegens NIKS te melden :p) heb ik toch weer wat avonturen kunnen beleven!

Eerst en vooral om te antwoorden op de vraag van Karen Podevyn die vroeg om Poken eens wat beter uit te leggen: Poken is eigenlijk een soort van digitaal visitekaartje, dat hand in hand gaat met de social media trend. Je maakt een profiel online, (het ziet er zelfs uit als een business card, zie de foto hieronder) en linkt die met accounts van jouw social media (Er is een lijst van 30+ soorten social media, dus pick your choice! ). Dus je business card geeft direct je twitter/facebook/linkedin/youtube etc.... account ook weer. Al je contacten komen mooi in een overzichtig lijstje terecht, en alles wordt automatisch geupdate. Nu, je online profiel is verbonden met jouw "poken", een klein handje met een usb uitgang. Als je dat handje tegen een ander handje houdt, dan wisselen ze je informatie uit! Het is dus een tool die het heel goed doet op evenementen waar je een community moet uitbouwen. Voila! :)


Dus, ik had de kans om samen met Nele naar één van de grootste Poken events ooit te gaan in Japan. Het evenement werd georganiseerd door Minicooper Japan en vond plaats in Sodegaura, op de Sodegaura Forest Race Track :D. Er kwamen ongeveer 1500-2000 mensen, en die kregen allemaal een poken aan de ingang, en wij waren paraat met het Poken Team om die mensen van informatie te voorzien, en te helpen bij registratie.

Nu moet je weten dat Sodegaura best wel een eindje verwijderd was van Tokyo: een 2,5 uur rit, en we moesten er vrij vroeg zijn om het standje op te zetten. Het evenement bleek later ook vroeg gedaan te zijn omdat vele mensen vroeg opkomen, en vroeg vertrekken om de verkeersdrukte voor te zijn. Er was ook nog een APEC meeting ergens onderweg, wat extra drukte betekende. Gevolg: Wij waren om 3 uur s'ochtends wakker :). Pittig! Maar we konden wel eens de facebook drukte zien in België, want hier overdag is het maar saai omdat jullie allemaal aan het slapen zijn! :p.

We werden dus rond 4 opgepikt door Rob, en nadat we Dean (een ander Poken Evangelist, en Die hard Apple Fan :p) ook erbij hadden gehaald waren we op weg. Vroeger moest je rond de baai van Tokyo rijden om naar Sodegaura te rijden, maar sinds een paar jaar is er gelukkig de Aqualine ! Echt wel zotjes. Zeker de link eens checken om te weten wat het is :). Zoals ook in het artikel vermeld wordt, ligt in het midden van de aqualine Umihotaru, waar we een lekker ontbijt genuttigd hebben. En daar begonnen we de eerste tekenen van de mini cooper rage te zien, want ongeveer 30 procent van de parking daar stond vol mini's. De frisse zeelucht deed ook deugd voor een beetje wakker te worden :).


Eenmaal toegekomen op de racetrack konden we ons installeren en genieten van de omgeving en het evenement. Alles ging vlotjes en we hebben veel mensen kunnen helpen! En we hebben vooral veel fun gemaakt terwijl we het deden :). Rob heeft zich gewaagd wat BMX stuntjes te doen, met pijnlijke schenen als gevolg, maar toch respect! Nele heeft wat lessen in Iphone gebruik gekregen van Dean, en het begint :p!



Er waren heel wat dingen te doen op het evenement, maar het ging vooral om mini fans te verbinden, en een community te versterken. Al de mensen hadden een minicooper en keken naar mini classics, of elkaars auto, etc... Er waren Mini Design wedstrijden, je kon ritjes maken op het circuit met een racedriver (juist te laat verdomme) er was eten, optredens... De motor races waren ronduit indrukwekkend, en de mini race heb ik ook een beetje kunnen filmen, toch de 5 seconden als ze voorbij de paddock reden :p.







Toen we s'avonds terugreden, helemaal doodop van de lange dag, hadden we wel de pech dat heel het verkeer in de knoop lag doordat er een mini! een ongeluk had gehad :s. Dus is Rob in de donkerte der donkerte van het platteland gereden (Ramen zaken dat ze daar hadden, die mensen eten gelijk niks anders) en hebben we een gezellig family restaurant gezocht om 2 uur te wachten, een beetje te eten, koffietje en veel interessante babbels. Rond 8 uur zijn we dan terug vertrokken en was het één vlotte rit naar huis. Moe dat we waren!!! Maar het was een geweldige ervaring en heel tof om te doen!

Ik hoop dat ik ooit centjes genoeg heb om zelf een mini te kopen :p.

Cheers! En tot de volgende blog!


Oh ja, de aansporing tot interactiviteit blijft geldig, dus als JULLIE VRAGEN OF VERZOEKJES HEBBEN OM OVER BEPAALDE DINGEN VAN JAPAN/JAPANSE CULTUUR/TOKYO/OSAKA/WHATEVER TE BLOGGEN, LAAT ZE ACHTER BIJ REACTIES EN IK ANTWOORD ZEKER!









1 opmerking:

Karen Podevyn zei

Merci thomas voor je antw! k kan me ni echt voorstellen dat we binnenkort met zo'n beestje rondlopen ipv visitekaartjes... Maar wie kon zich 15 jaar geleden voorstellen dat we met ne gsm zouden rondlopen... Nog zo'n hypes op komst?